یارب از چیست که باید ز بدِ بخت به خانه
هر شب و روز نه حوری که زنی پیر ببینم؟

عوض روی گل انداخته ی طرفه نگاری
چهره ای چون نمد آغشته ی باقیرببینم؟

چه گناهی شده ام مرتکب ایدوست که خودرا
باید افتاده ز پا بسته به زنجیر ببینم؟

شود آیا عوض شلغم وموسیر و کلم پیچ
قسمت خویش هلوی و به و انجیر ببینم؟

داخل  این قدح سرکه ی حاضر سر سفره
نه اگر باده ، اقلّآ عسل و شیرببینم؟

خوش ندارم که دراین آخر عمری دل وتن را
به غم وغصه گرفتار و زمینگیر ببینم

سر جدّت صنمی خوشگلکی قسمت من کن
که کنارش بنشینم رخ او سیر ببینم

خسرالآخره ی دوزخی ام گرچه مددکن
توی دنیا ز بهشتت دوسه تصویر ببینم!